“Ik ben de dochter van mijn moeder, een hysterica tegen wil en dank,” noteert de verteller van een klein formaat boek dat in spiegelschrift NIN heet. Geschreven door Caro Sicking. Maar waarom die vreemde letters op het omslag? Omdat er twee – getwernde letters (van de V en de N) van hun voornamen in de titel staan, waarmee meteen het hoofdthema van deze novelle is aangegeven: de dochter-moeder relatie; de problematische relatie tussen Nin en Viv. De moeder die voluit Vivienne heet en in Tarifa is gaan wonen, heeft na het horen van een fatale diagnose zelfmoord gepleegd en de dochter gaat op zoek naar wat hen met elkaar verbond. Dat is o.a. een minnaar, Andy, met wie ze [eerst Viv, dan Nin] een relatie hebben. Het boek is bijzonder door de omvang – 10 bij 15 bij 1 centimeter, de korte zinnen, de tekeningen en de vertelstijl. Dramatische gebeurtenissen worden verteld in weinig, maar indringende woorden. Geen dikke pil, maar een flonkersteen.
