Er is een
schilderij dat De Schreeuw heet.
Je hoort niks maar je ziet de schreeuw.
Je denkt dat het figuurtje op het schilderij schreeuwt.
Maar het figuurtje houdt zijn handen
tegen zijn oren.
Het wil de schreeuw niet horen.
Het schilderij heet trouwens in het Zweeds Skrik.
Het is het geweld van de natuur dat het figuurtje schrik
aanjaagt.
De rivier kolkt en de lucht is bloedrood.
Het zou komen door de uitbarsting van de Krakatau
destijds.
Dit gevaar is zichtbaar en hoorbaar.
Het is geen virus.
Een virus is onzichtbaar.
Het maakt geen geluid en heeft geen kleur.
Het is een sluipmoordenaar.
We moeten onze neuzen en monden sluiten.
We durven niet meer te ademen.
De natuur schreeuwt en wij zijn de wanhoop nabij.
De schilder noemde zijn schilderij eerst Wanhoop.
Dat vond hij blijkbaar toch te deprimerend.
Dat vond hij blijkbaar toch te deprimerend.
