Waar is de tijd?
Lees de tijd, aflevering 3
Uit experimenten met atoomklokken bleek, dat de gemeten tijd
9 kilometer
hoog vliegend boven Chesapeake Bay verschilde van de gemeten tijd op de grond.
De zwaartekracht had invloed op de atoomklokken. Het verschil zou plm. 332
miljardste van een seconde zijn. Uit dit experiment speculeerde men op de
mogelijkheid dat iemand die met hoge snelheid door het heelal zou koersen, en
dan op aarde terugkwam wel twintig jaar in leeftijd zou verschillen met zijn
tweelingbroer die hier op aarde was gebleven.
Kan dit?
Nee.
Het moet onzin zijn.
Het is onmogelijk. Je kunt het wel bedenken, maar niet
uitvoeren. Iets dat reist met de snelheid van het licht verliest alle massa in
energie en verandert dus in lichtdeeltjes of lichtgolven. Komen die
energiedeeltjes allemaal weer samen tot een broer als hij weer op aarde landt?
De kans hierop is niet echt groot; hoe zou die broer moeten rematerialiseren?
Waarschijnlijk leeft hij in energiedeeltjes voort, maar niet
als mens, maar als entropie..
Er zit dus een verandering in de
tijdmeting beïnvloed door het kosmische krachtenvelden, die ook de klok
beïnvloeden al zou die tegen het aardmagnetisme beschermd zijn. Maar er zijn
nog andere deeltjes, zo zou er een Higgsboson moeten bestaan. Het CERN wil dit
deeltje vinden, ze denken dat ze het gezien hebben, maar zeker iis het niet.
Maar het volgende experiment deed veel stofdeeljes opwaaien.
CERN Neutrinos to Gran Sasso (CNGS) is een natuurkundig experiment dat in 2011 meerdere malen werd
uitgevoerd. Dit gebeurde in een samenwerkingsverband tussen het CERN nabij het Genève en het Laboratori
Nazionale del Gran Sasso. Doel van het experiment was om een schatting te kunnen
maken van de massa van neutrino’s.
Tijdens het experiment werd vanuit het CERN een straal Muon-neutrino’s richting het
detectiecentrum in Gran Sasso gestuurd. Aangezien deze deeltjes zich nauwelijks
laten tegenhouden door materie,
kunnen ze bijna ongehinderd door de aardkorst reizen.
Hierna werden ze 732
kilometer verderop gedetecteerd in Gran Sasso.
Het experiment werd in mei 2011 voor het eerst
uitgevoerd. In september 2011 werd
ontdekt dat de neutrino's zich sneller
dan licht moeten hebben verplaatst. Dit nieuws werd met veel
scepsis ontvangen aangezien dit indruist tegen de speciale relativiteitstheorie. De
verdenking was dan ook dat tijdens het experiment wellicht meetfouten waren
gemaakt. In november 2011 werd
het experiment nog nauwkeuriger uitgevoerd. Dit gebeurde onder andere door de neutrinopulsen te verkorten tot drie nanoseconden. Opnieuw werd een
snelheid gemeten die hoger was dan die van het licht. Op 23 februari 2012 maakte CERN
bekend dat bij deze experimenten een niet goed functionerende glasvezelverbinding tot een
lagere uitkomst van de vluchttijd van de neutrino's geleid kan hebben. Nieuwe
metingen in mei 2012 zullen hierover uitsluitsel moeten geven. [Bron:
Wikipedia]
Inmiddels is duidelijk dat er
meetfouten zijn gemaakt. Iedereen weer gekalmeerd.
Niet alleen de kern van atoomklokken wijkt af; maar om
de resultaten af te lezen heb je kabelverbindingen nodig; chips en displays, en
met zulke ongelooflijk kleine verschillen ontstaat er dan ruis ofwel meetfouten.
Zou dat ook bij dat Chesapeake experiment het geval zijn? Want de tijd is ons gegeven
door de oerknal of wat ook tot het ontstaan van het heelal en dus van de tijd
leidde.
De tijd verandert niet. De tijd
doet eigenlijk niets; die is er of eigenlijk ook niet. Bij tijdmeting in kosmische situaties blijkt
de tijd relatief; anders gezegd de meting is afhankelijk van beweging t.o.v.
iets anders dus relatief, niet absoluut.
Licht is een verplaatsing van deeltjes, die beïnvloed worden
door andere deeltjes; licht dat de aarde bereikt buigt af onder invloed van de
zwaartekracht. Absolute tijd bestaat niet; ze is ook van niemand. De echte tijd is een imaginaire tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten