Mislukkingskunstenaars
en Pammetje Pet
[Leyeloren 26]
De
biografie over Willem Frederik Hermans is nog niet verschenen of de kritiekbrand is
al aan het woeden. Geheel in de geest van Hermans vliegen de letterheren elkaar in de
haren en stoken ze vuurtjes.
Tien
jaar heeft Willem Otterspeer aan de biografie gewerkt en dan houdt het boek al
op, als het subject nog geen 31 jaar oud is. Hoeveel delen komen er hierna, wetende dat
het grote Hermansiaanse misnoegen nog moet beginnen? Weer een biograaf die is verzand in moedwil en misverstand?
Dus is er ruzie uitgebroken tussen Otterspeer en het Willem Frederik Hermans
Instituut. Oprichter Raymond Benders, vriend van Hermans, heeft Otterspeer zelf
de opdracht gegeven een biografie te maken, maar is nu zeer ontevreden op de
manier waarop Otterspeer te werk is gegaan. Eigengereid, foutief gebruik van
archiefstukken, etc. Het logo van het WFHI ontbreekt dan ook in het boek.Ton Anbeek, voorzitter van de raad van advies van het WFHI, meent dat de biografie wel degelijk een goed beeld geeft van de beruchte schrijver. Hij kan het weten, want Anbeek was vroeger de slimste van het letterkundeklasje aan de UvA, anders word je ook geen adviesvoorzitter. Een goed beeld? Een beeld dat nog niet voor een derde af is.
Criticus
Max Pam, ook een groot Hermans kenner, vindt de biografie van Otterspeer
allerminst een wetenschappelijk biografie, maar een slordig knutselwerk. De
professor, in zijn wiek geschoten, noemt Benders een operettefiguur en een
gelubde variant op het weduwschap[?] en Max Pam heet Pammetje Pet. Dit alles geheel op het wijsje van Hermans, die zelf ook een meester was in flauwe naamgrappen en op
de persoon gespeelde kritiek.
Inmiddels [via de Sint] is het boek binnen. Het is zeer aangenaam geschreven, dus het laat zich prettig lezen.
Inmiddels [via de Sint] is het boek binnen. Het is zeer aangenaam geschreven, dus het laat zich prettig lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten