KLOK BIJ PESSOA

Klok bij Pessoa

[Leyeloren 24]

O kerkklok van mijn dorp,

Klaaglijk in de kalme namiddag,

Tot binnen in mijn ziel weerklinkt

Je elke en iedere klepelslag.

En zo langzaam is je luiden,

Zo bijna triest van dit leven,

Dat je eerste slag zelfs lijkt

Reeds eerder te zijn gegeven.

Al luid je ook nog zo nabij

Wanneer ik langsloop, dwalend immer,

Je bent als een droom voor mij.

Je klinkt in mijn ziel van ginder.

Bij elke slag van jou in mij,

Trillend in de open hemel,

Voel ik verder het verleden,

Voel ik verlangen dichter bij.

Het gaat hier om de kerkklok van de Martelaarskerk op het Chiado,

het Plein van São Carlos. En dat is de geboorteplek van Pessoa.

Niet in een dorp, maar middenin Lissabon. Een typisch voorbeeld

van een literaire omvorming van de emotie; een stadsplein wordt 

een dorpje. Ginder is vlakbij in de ruimte, zoals ver dichtbij is in de tijd.