Morosofie
Moron
Morias
Moros
Oxymoron
Mensen
die geloven in absurde theorieën en die niet gevoelig zijn voor tegenwerpingen
noemt men morosofen. Gekke geleerden
of geleerde gekken, genoemd naar moros,
Griekse voor dwaasheid en sofie voor wijsheid.
In
Amerika (VS) werd het woord moron
gebruikt als scheldwoord voor iemand die zich lomp en dom gedraagt. Tot in de
jaren zestig werden kinderen onderworpen aan een intelligentietest waarmee het IQ werd vastgesteld. Op de schaal
van Binet-Simon gaat het om mensen met een IQ tussen de 50 en 75 die
geclassificeerd werden als debiel of in Amerikaans slang: moron.
Inmiddels
is debiel ook een scheldwoord geworden en worden deze tests niet meer gebruikt.
Een morosoof is beslist geen debiel, maar zijn brein is op hol geslagen en het dendert in zijn dwaasheid vrolijk door tot in de volstrekte absurditeit. Een mooi voorbeeld in de Nederlandse schrijver en alchimist Harry Mulisch met zijn leer van de octaviteit, die de compositie van de wereld bepaalt.
Nu
zou de mensheid weinig plezier beleven als we geen dwazen waren. Overal op de
wereld kent men wel een zottenfeest zoals het carnaval, maar de feestgangers
weten goed (als ze weer nuchter zijn) dat het om een spel gaat. In de
literatuur is de lof der zotheid een vorm van satire. Je spot met de waanwijze
geleerden; de autoriteiten en de predikers, maar ook de met de gewone mens en
zijn leefwijzen door juist hun dwaasheden te prijzen. Uilenspiegel hield de
mensen een spiegel voor; Erasmus schreef in 1509 zijn Morias Encomium. Zonder de dwaasheid kan de wereld niet bestaan
O brwaling love! O loving hate!
O, any thing of nothing first create!
O heavy lightness! Serious vanity!
Mis-shapen chaos of well-seeming forms!
Feather of lead, bright smoke, cold-fire, sick health.
Still-waking sleep, that is not what it is!
This love feel I, that feel no love in this.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten